Autor zdjęcia: Image by rawpixel.com on Freepik
Program Rewitalizacji opracowany zgodnie z ustawą o rewitalizacji z 9.10. 2015r. (Dz.U. z 2015r. poz. 1777, Dz.U. z 2021r. poz. 485) stanowi kluczowy dokument strategiczny w kształtowaniu polityki gminy i miasta. Do Programu Rewitalizacji powinny być dostosowane pozostałe dokumenty strategiczne samorządu, takie jak strategia rozwoju, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, studium uwarunkowań czy strategia rozwiazywania problemów społecznych.
Standardy ewaluacji rozpowszechniane i lansowane przez Polskie Towarzystwo Ewaluacyjne są spójne z zapisami na temat monitoringu i ewaluacji Programu Rewitalizacji zawartymi w ustawie
o rewitalizacji.
Analiza i ocena aktualności Programu Rewitalizacji ma odpowiadać na pytanie, czy w świetle doświadczeń zdobytych w trakcie jego wdrażania program został poprawnie skonstruowany. Ocena powinna być przeprowadzana pod kątem istotnych zdarzeń i procesów, jakie nastąpiły w gminie, mieście (a także w regionie i kraju) od momentu uchwalenia programu przez radę gminy czy miasta. Mogły one mieć wpływ na dezaktualizację lub konieczną modyfikację (np. w wyniku pandemii) określonych treści programu[1]. Mogły również powstać warunki umożliwiające uzupełnienia programu o dodatkowe elementy, w szczególności nowe przedsięwzięcia lub nowe narzędzia formalno-prawne lub finansowe, które powinny podnieść kompleksowość i skuteczność programu. Ocena prowadzi do wniosków na temat potrzeby i zasadności kontynuacji, przeformułowania (aktualizacji) lub uznania Programu za zrealizowany.
Ryc. 1. Zakres monitorowania i oceny Programu Rewitalizacji
Źródło: Moduł II Monitoring i ewaluacja Programów Rewitalizacji. Materiały szkoleniowe Centrum Doradztwa Strategicznego, Kraków, 2022r.
Cele i kierunki działań w Programie Rewitalizacji odnoszą się do dziedzin, w których zdiagnozowano problemy i wynikające z nich potrzeby. Na ogół analizy służące ocenie Programu Rewitalizacji przeprowadzane są z kliku perspektyw przy wykorzystaniu: opisu stopnia zawansowania realizacji projektów, porównania wskaźników kryzysowości z lat np. 2019–2021 oraz wskaźników monitorowania realizacji celów Programu Rewitalizacji przyjętych na etapie opracowywania Programu. Podstawą do analizy są dane faktograficzne (statystyczne) przygotowane przez odpowiednie wydziały i placówki podległe samorządom. W celu poszerzenia perspektywy, poza odwołaniem się do statystycznych zagregowanych danych porównawczych, organizowane są warsztaty z udziałem realizatorów przedsięwzięć i interesariuszy, w tym przedstawicieli władz i administracji. W trakcie warsztatu zbierane są uwagi dotyczące uwarunkowań realizacji projektów i rekomendacji na temat realizacji podobnych przedsięwzięć w przyszłości. Dodatkowymi materiałami są wypełnione formularze z dotychczasowej realizacji zadań (zgodnie z harmonogramem), zebrane po warsztacie podsumowującym.
Ryc. 2. System monitorowania i oceny PR/GPR
Źródło: Moduł II Monitoring i ewaluacja Programów Rewitalizacji. Materiały szkoleniowe Centrum Doradztwa Strategicznego, Kraków, 2022r.
Powodzenie oceny i ewaluacji Programu Rewitalizacji w dużym stopniu zależy i od diagnozy na etapie przygotowywania Programu Rewitalizacji (zakres wskaźników) i od sprawnego realizowania samych projektów składających się na Program Rewitalizacji. Z ustawy o rewitalizacji nie wynika, jakie mają być przyjęte wskaźniki zarówno w diagnozie, jak i w ocenie czy ewaluacji Programu poza zaakcentowaniem, że najważniejszy jest obszar społeczny spośród pięciu wymienionych w ustawie. Ale wybór wskaźników na etapie diagnozy często przesądza o powodzeniu oceny i ewaluacji Programu. Dla zilustrowania można przytoczyć skrajny przykład wybrania np. depopulacji i przestępczości z obszaru społecznego, natomiast z obszaru gospodarczego − liczby zarejestrowanych podmiotów gospodarczych. Dlaczego może to być niefortunny wybór, zwłaszcza przy małej liczbie wskaźników wybranych do diagnozy? Jeśli wskaźników jest tylko kilka, a trzy wymienione mają być kluczowe dla wytyczania obszarów oraz później dla pokazania procesu pozytywnych zmian w wyprowadzaniu podobszaru rewitalizacji ze stanu kryzysowego, to z praktycznego punktu widzenia autorzy i realizatorzy Programu Rewitalizacji mogą znaleźć się w trudnej sytuacji. Niezależnie od starań, od zakresu podjętych przedsięwzięć, które mają odwrócić niekorzystny trend depopulacji na podobszarze rewitalizacji może się okazać, że niekorzystny trend demograficzny w skali kraju, poza nielicznymi wyjątkami kilku dużych miast, jest silniejszy, co zresztą jest zgodne ze znanymi przewidywaniami demograficznymi. Rosnące poczucie bezpieczeństwa mieszkańców na danym obszarze nie musi z kolei mieć odzwierciedlenia w liczbie wykroczeń rejestrowanych przez policję, ponieważ po wprowadzeni nowego taryfikatora mandatów w 2022r. nie należy się spodziewać, by mandatów było mniej w kolejnych miesiącach i latach. Liczba zarejestrowanych podmiotów gospodarczych bez uwzględnienia liczby zawieszonych lub/i wyrejestrowanych podmiotów gospodarczych w danym roku jest po prostu myląca. Takich przykładów związanych z niefortunnym doborem wskaźników można przytoczyć więcej. Równie ważną kwestią jest budowanie wskaźników syntetycznych z kliku obszarów. Częstym błędem jest tworzenie wskaźników syntetycznych na podstawie średnich bez uwzględnienia rodzaju skal, z jakich te wskaźniki pochodzą.
Syntetyczny wskaźnik kryzysowości
Podejście metodologiczne związane z wyodrębnieniem obszarów polega na włączeniu wstępnie do obszaru zdegradowanego tych jednostek funkcjonalnych (np. dzielnic miasta lub sołectw w przypadku gmin wiejskich), które mają wyższą lub równą wobec przyjętego kryterium liczbę wskazań (punktów) w kategoriach badanych cech ze względu na wartości wskaźników koncentracji zjawisk negatywnych. Zbudowanie syntetycznego wskaźnika degradacji (suma wskazań kryzysowości) – poprzedzone jest analizą danych jakościowych i ilościowych. Jeśli autorzy diagnozy w Programie Rewitalizacji decydują się na włączenie do syntetycznego wskaźnika degradacji/kryzysowości wskaźników jakościowych (skala nominalna i porządkowa) oraz wskaźników ilościowych (skala przedziałowa), nie stosuje się wtedy średnich rozkładu wyników. W odniesieniu do wskaźników ilościowych należy zastosować wskaźniki standaryzowane (koncentracja danej cechy/ liczba mieszkańców lub pow. jednostki funkcjonalnej(sołectwa) /poziom danej cechy w gminie/liczba mieszkańców gminy. Przy ustalaniu dolnego poziomu kryzysowości w odniesieniu do obszaru zdegradowanego, a później podobszarów rewitalizacji, warto przygotować co najmniej kilka lub kilkanaście wskaźników z każdego z pięciu obszarów[2]. Dlaczego? Brak odpowiednich wskaźników przygotowanych na etapie diagnozy może uniemożliwić ocenę i ewaluacje projektów z powodu braku danych do porównań[3].
Tab. 1 Wskaźniki produktu i rezultatu
Źródło: Gminy Program Rewitalizacji Gminy Niepołomice, s. 167, za: Moduł II Moduł II Monitoring i ewaluacja Programów Rewitalizacji. Materiały szkoleniowe Centrum Doradztwa Strategicznego, Kraków, 2022r.
Tab. 2 Glinianka (gmina Wiązowna) – monitorowane realizacji celu 1
Glinianka Cel 1 – Wzrost aktywności i współpracy lokalnej społeczności na podobszarach rewitalizacji |
||||
Wskaźniki | Źródło informacji | Pomiar | Rok bazowy 2015 | Ocena realizacji 2018 |
Liczba mieszkańców korzystających z pomocy GOPS. Maleje 2-3% | GOPS/UG | Co trzy lata |
55 1,20 |
42 1,27 |
Liczba mieszkańców korzystających z pomocy GOPS z tytułu ubóstwa. Maleje 5% | GOPS/UG | Co trzy lata |
18 1,78 |
12 1,18 |
Liczba osób bezrobotnych. Maleje 3-5% | PUP/UG | Co trzy lata |
24 0,96 (wk) |
15 0,98(wk) |
Liczba osób bezrobotnych w wieku do 25 roku życia. Maleje 5% | PUP/UG | Co trzy lata |
4 1,18 |
2 1,07 |
Liczba długotrwale bezrobotnych/wk. Maleje 3-4% | PUP/UG | Co trzy lata |
10 1,27 |
6 0,97 |
Liczba bezrobotnych bez wykształcenia i kwalifikacji. Maleje | GOPS/UG | Co trzy lata |
17 1,67 |
8 1,12 |
Liczba organizacji pozarządowych. Rośnie 5-10% | UG | Co trzy lata | 0 | 5 |
Liczba obiektów publicznych przystosowanych dla osób niepełnosprawnych). Rośnie 5% | UG | Co dwa lata | 0 |
1 (szkoła) x/rośnie 5% |
Źródło: Ocena Realizacji Programu Rewitalizacji Gminy Wiązowna na lata 2016 – 2026
Podobnie jak w badaniach społecznych, w których o tym, jakie wnioski można na ich podstawie sformułować, przesądza zaprojektowanie samych badań na wstępnym etapie, tak w Programie Rewitalizacji to, jak przebiegnie ocena i ewaluacja Programu, w dużym stopniu zależy od rozwiązań metodologicznych przyjętych na etapie diagnozy, w tym jaka liczba i zakres wskaźników zostaną wzięte pod uwagę na etapie realizacji Programu.
Program Rewitalizacji stanowi dokument wieloletniej polityki rewitalizacyjnej. Program jest oceniany pod względem stopnia realizacji zaplanowanych przedsięwzięć(projektów). Mają one, zgodnie z założeniami, prowadzić do zmniejszania, niwelowania zjawisk kryzysowych i poprawy warunków życia mieszkańców na obszarach rewitalizacji. Zaplanowane w programie przedsięwzięcia (część z nich na ogół już została zakończona na etapie oceny po trzech latach) mają doprowadzić do realizacji wyznaczonych celów i wizji obszarów rewitalizacji. W oparciu o przeprowadzone analizy: opisy stopnia zawansowania realizacji projektów, analizy wskaźników kryzysowości oraz wskaźników monitorowania realizacji celów Programu Rewitalizacji należy udzielić odpowiedzi na pytanie, czy Program Rewitalizacji w odniesieniu do zdiagnozowanych problemów i potrzeb mieszkańców poprzez wskazane przedsięwzięcia realizuje przypisane im cele.
W 2022 r powstała ustawowa konieczność przejścia do końca roku 2023r. z lokalnych programów rewitalizacji oraz z programów rewitalizacji opracowanych zgodnie z wytycznymi na gminne pogramy rewitalizacji zgodnie z ustawą o rewitalizacji. To skłania do refleksji zarówno nad opracowywaniem programów rewitalizacji, jak i nad monitoringiem czy ewaluacją tych dokumentów strategicznych.
Istotną przeszkodą zarówno w realizacji Programów Rewitalizacji, jak i w zbieraniu danych z poszczególnych dzielnic miast, sołectw i placówek gminy były problemy wynikające z konsekwencji pandemii w 2020 roku. Konieczność ograniczenia kontaktów, rotacyjny system pracy, występujące zachorowania i konieczność zachowania kwarantanny wpłynęły na przerwanie lub zmiany w realizacji projektów Programu, wydłużenie procesu zbierania danych oraz na ograniczenie zakresu planowanych analiz.
Dobrym przykładem jest Diagnoza sytuacji społeczno-ekonomicznej miasta Katowice wraz z wyznaczeniem obszarów rewitalizacji i analizą strategiczną (2014).
Na etapie diagnozy, poprzedzającym budowanie projektów, trudno przewidzieć, jakie będą przedsięwzięcia powstające później, na etapie opracowywania Programu Rewitalizacji, który zostanie poddany konsultacjom społecznym.