„O czym powinni porozmawiać ewaluatorzy?” to panel II Ogólnopolskiego Kongresu Ewaluacyjnego, który prowadził Jarosław Chojecki z Działu Badań i Analiz CZIiTT PW.
Podczas spotkania przedstawione zostały refleksje dotyczące ewaluacji, które stanowią „efekt uboczny” badania prowadzonego na zlecenie Ministerstwa Rozwoju, w którym poddano analizie prawie 350 raportów ewaluacyjnych opracowanych w ramach EFS. Rozmowa z uczestnikami koncentrowała się wokół tematów przedstawionych w prezentacji i dotyczyła:
– metodyk ewaluacji stosowanych przez ewaluatorów i jej wpływu oraz znaczenia dla uzyskiwanych wyników (szczególnie z perspektywy jakości i odwagi wypracowywanych wniosków i rekomendacji),
– modeli ewaluacji stosowanych w badaniach (w tym wpływie ich różnorodności na rozwój ewaluacji w Polsce oraz konsekwencjach, jakie niesie za sobą ich stosowanie),
– paradygmatów dominujących w prowadzonych badaniach i ich wpływie na wyniki (wskazanie dominującego paradygmatu i możliwych wynikających z tego konsekwencji, dla prowadzonych badań i wypracowywanych wniosków i rekomendacji),
– podejściach ewaluatorów do opracowywania wniosków oraz strategii związanych z opracowywaniem wniosków (w tym strategią tworzenia „bezpiecznych” wniosków i procesem „uśredniania wniosków” oraz niewielką ilością „wniosków średniego zasięgu”),
– wykorzystania oraz słabych i mocnych stron obecnych obecnie w ewaluacji podejść: theory based evaluation i analiz kontrfaktycznych (wiary w te podejścia, ich znaczenia dla obecnie prowadzonych ewaluacji i niebezpieczeństwach wynikających z ich stosowania).
Zachęcamy do zapoznania się z jednym z pierwszych raportów z tego badania:
